آیا توسعه میدان گازی کیش در شرایط فعلی اولویت دارد؟ (مصاحبه با روزنامه تجارت 13مهر96)
س- اگر ممکنه در خصوص طرح توسعه میدان گازی کیش توضیحاتی بدید، همانطور که میدانید شرکت انگلیسی-هلندی شل، انی ایتالیا و شرکتهای ایرانی سرمایهگذاری غدیر و صانع برای توسعه آن ابراز تمایل کرده و تفاهمنامههای همکاری مشترکی را با هدف مطالعه میدان امضا کردهاند و قرار است در فاز یک این طرح توسعه روزانه یک میلیارد فوت مکعب گاز تولید شود.
اگر ممکنه میخواستم تحلیل شما رو در این زمینه بدونم و اینکه به نظر شما بهتره شرکت ایرانی عهده دار طرح توسعه باشه یا در شرایط کنونی حضور شرکتهای خارجی به خصوص "شل" برای افزایش انگیزه و ورود در طرح های دیگر نفت و گاز رو مناسب تر میدانید؟
پاسخ – میدان گازی کیش یکی از میادین بزرک گازی جهان است . اکتشاف اولیه میدان در قبل از انقلاب و مراحل تکمیلی اکتشاف آن در بعد از انقلاب و عمدتا در دهه هشتاد بوه است . در سال 1388 توسعه میدان تحت قرارداد بیع متقابل به کنسرسیومی به محوریت بانک ملت واگذار شد اما این کنسرسیوم موفق عمل نکرد ولذا بعدا کار از ایشان گرفته شد و مجددا در دولت دهم کار توسعه محدود میدان تحت نوع دیگری قرارداد به کنسرسیوم دیگری سپرده شد که آنها هم موفق نبودند. من از ابراز تمایلی که اشاره فرموده اید اطلاعی ندارم ولی یک نکته بسیار مهم روشن شدن این موضوع است که آیا توسعه این میدان و بهره برداری از آن در حال حاضر اولویت دارد یا نه؟
این نکته مهمی است که کارفرما یعنی شرکت ملی نفت ایران باید از آن مطمئن بشود چرا که پیمانکاران و از جمله شرکت های خارجی انگیزه ای برای این اولویت بندی ندارند چون اگر احیانا مشخص شود که توسعه میدان اولویت ندارد طبعا فرصت سرمایه گذاری و کار برای آنها ایجاد نمی شود. به نظر من کارفرما باید در این مورد دقیقا مطالعه کند و دولت هم تا مطمئن نشود که توسعه این میدان اولویت دارد نباید اجازه عقد قرارداد را بدهد. چرا این را می گویم به دلیل این که اولا – توسعه میدان مشترک گازی پارس جنوبی و فازهای آن در اولویت است و با توسعه فازهای پارس جنوبی نیاز گازی کشور تا سال ها تامین می شود و تا مدتها مازاد هم خواهیم داشت. ثانیا – متاسفانه در حال حاضر و شاید تا ده سال آینده بازارهای عمده جهانی گاز به روی ایران بسته است که خود بحث مفصلی دارد. ثالثا- ارتقاء بهره وری انرژی و از جمله گاز و کاهش شدت انرژی در تمام اسناد برنامه ای جزو اولویت های دولت است که در صورت تحقق آن مازاد داخلی گاز افزایش خواهد یافت . بنابراین ممکن است محلی برای استفاده از گاز میدان کیش وجود نداشته باشد و در این صورت سرمایه گذاری انجام شده بلااستفاده خواهد ماند ولذا قبل از توسعه میدان باید وضعیت عرضه و تقاضای داخلی و پتانسیل های صادراتی گاز به دقت مطالعه شود . البته اگر سرمایه گذار خارجی خود متقاضی گاز میدان باشد و مثلا آن را تبدیل به LNG کند و ببرد داستان فرق می کند یعنی اگر توسعه میدان تحت یک بسته قراردادی انجام شود که صادرات گاز میدان را تضمین کند مشکلی که اشاره کردم حل است و در غیر این صورت نه.
به نظر من در مورد میدان دریای و برزگی مانند کیش با توجه به سوابقی که اشاره کردم به شرطی که الویت آن اثبات شود و یا شرکت خارجی خودش مشتری گاز باشد، استفاده از سرمایه گذاری خارجی نتیجه بهتری خواهد داشت .
س- همچنین تاثیر برجام را برای ورود شرکتهای مطرحی چون شل به صنعت نفت و گاز بررسی کنید.
پاسخ – بدون شک سرمایه گذاری خارجی و خصوصا سرمایه گذاری شرکت های اروپائی هم نتیجه برجام است و هم تقویت کننده برجام و مانع برگشت آن است. ولی این سرمایه گذاری ها باید در راستای منافع ملی و اولویت های کشور هم باشد . طبعا سرمایه گذارن صرفا بدنبال منافع خود هستند . همکنون در صنعت نفت اولویت های قطعی و روشنی داریم که بعضا زمین مانده است و باید سرمایه گذاری ها را به آنها هدایت کرد.
وبلاگ دیگر و جدیدتر من