انباشت گوگرد و فاجعه زیستمحیطی
یادداشتی کوتاه در مورد گوگرد و فاجعه زیستمحیطی آن برای روزنامه فرهیختگان
در مورد وضعیت گوگرد در عسلویه، متاسفانه همه یادگرفتهاند که همه مشکلات را به گردن تحریمها بیندازند و تحریمها از این جهت برای عدهای نعمت است! در مورد گوگرد خود بنده بیش از پنج سال پیش یک طرح مطالعاتی را از انجمن اقتصاد انرژی ایران برای بسیاری از بخشهای صنعت نفت فرستادم که در مورد آینده گوگرد مطالعه شود اما متاسفانه توجه نشد. متن کامل آن طرح را هنوز دارم و میتوانم نامههای ارسالی آن را هم پیدا کنم. در ضرورت انجام مطالعه آن طرح نوشتم: " حجم گوگرد توليدي کشور به دلايلي که ذيلا اشاره ميشود به صورت روزافزوني افزايش خواهد يافت در حالي که مصرف داخلي آن در حال حاضر به حدود 150 هزار تن در سال محدود ميشود و چنانچه تدابير لازم جهت مصرف داخلي يا صادرات آن بعمل نيايد. زيانهاي اقتصادي و زيستمحيطي را به دنبال خواهد داشت" در بخش دیگری از همین ضرورت انجام مطالعه نوشتم: " .... دپو کردن توده عظيمي از گوگرد بصورت فله يا به صور ديگر که همکنون در کنار بسياري از تاسيسات نفت و گاز انجام ميپذيرد، علاوه بر اکسيد و نامرغوب شدن گوگرد، هم از جهت پراکنده شدن ذرات آن در فضا که در هنگام ابر و بارندگي موجب بروز پديده بارانهاي اسيدي ميگردد و هم از نظر نشت آن در آبهاي زير زميني در هنگام بارندگيهاي فصلي, موجب وارد آمدن آسيب فراوان به محيطزيست گشته و هزينههاي اجتماعي را در بر دارد ." و نیز در پایان این قسمت از پیشنهادیه طرح نوشتم: "با توجه به آنچه ذکر شد در اختيار داشتن يک طرح و برنامه جامع و بلند مدت براي بهرهگيري از گوگرد و حل مشکلات آن و برگرداندن ارزش افزوده آن به داخل کشور و يا صادرات محصولات آن، فوري و ضروري به نظر ميرسد که خود نيازمند انجام مطالعات جامع در اين زمينه است."
امروز ابعاد آن بیتوجهی که در آن پیشنهادیه پژوهشی نوشتم آشکار گردیده است و حالا به حساب تحریم گذاشته میشود.
گوگرد در خيابانهاي عسلويه
گزارش فرهيختگان
وبلاگ دیگر و جدیدتر من